Kemal Kılıçdaroğlu, Karar Gazetesi’ne yazdığı yazıda, devleti adaletle direktörün değerine vurgu yaptı, Kamu Özel Dal İşbirliği Modeli’yle yürütülen projelerin bu haliyle Türkiye’de kamu kaynaklarının belirli kısımlara aktarılmasında bir araç haline geldiğini belirtti. Kılıçdraroğlu’nun Karar’da kaleme aldığı “Ahlaksızlığın kurumsallaşması” başlıklı yazısının bir kısmı şöyle:
“Devleti soyulacak organa dönüştürmek istiyorsanız, yapacağınız işin kontrol dışında kalmasını sağlayacaksınız. Saray iktidarı da bunu yapıyor. İşi Saray’dan alanlar kamu kontrolünün dışında, hesap vermeksizin dilediklerince devlete fatura kesebiliyorlar… Ben bunlara ‘5’li çeteler’ diyordum… 5’li çetelerin KÖİ yatırımlarını tercih etmelerinin temel nedenleri şunlardır.
1. KÖİ projeleri 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu kapsamında yapılmamaktadır. Daha doğrusu KÖİ’de bizim anladığımız manada bir ihale yoktur. Belirleyici tek organ BOP Eşbaşkanlığı yapan Saray, yani Erdoğan’dır.
2. Şirketlerin görevlendirilmesiyle, yetkili komisyonların seçimi, çalışma yol ve temelleri ile kıymetlendirme kriterleri konusunda bir düzenleme bulunmamaktadır. Gerek de duyulmamıştır. Zira 5’li çetenin talepleri ve bu taleplere destek münasebetler 5’li çete tarafından hazırlanmaktadır.
3. Bu projelerde görevlendirmelerin neredeyse tamamı birebir şirketlere dönüşümlü olarak verilmektedir. Yani kimin, kimden sonra hangi işi alacağı bilinmektedir. Münasebetiyle bu işin aktörleri ortasında asla bir rekabet kelam konusu değildir.
4. İmzalanan mukaveleler ise ticari sır gerekçesiyle kamuoyu ile paylaşılmamaktadır. Zira devletin nasıl soyulduğunu kimse bilmemelidir. Soyguncuların daima maskeli olduğunu hepimiz biliriz.
5. Kontratlarda sıklıkla ve ihaleyi fesada uğratacak halde değişikliklere gidilmektedir. Bu değişiklikler de şeffaf bir formda kamuoyu ile paylaşılmamaktadır. Doğrudur. Zira hiç kimse ‘ben devleti şöyle soyacağım’ diye açıklama yapamaz.
6. Bu projeler kapsamında kamu ve özel kesim ortasında istikrarlı bir risk paylaşımı yapılmamaktadır. Görevlendirmeler ‘kârlar özel, ziyan kamusal’ mantığıyla gerçekleştirilmektedir. Bu aslında soygunun ana mantığı… KÖİ Projesi alıp da ziyan eden bir şirket var mı? Biz boşuna mı 5’li çeteler diyoruz. Hasebiyle kamunun üstlendiği riskler kurum ve proje bazında kıymetli farklılıklar göstermektedir. Bu da soygunun tabiatı gereğidir.
7. Finansman koşulları, Hazine üzere bu alanda teknik yeterliliği olan bir kurum tarafından değil, projeyi uygulayan kurumlarca belirlenmektedir. Bu da soygun anlayışının bir gereğidir. Zira Hazinedeki liyakatli bürokratlar – yurtseverler, bu soyguna asla müsaade vermezler.
8. Lakin Hazine’nin görüşüne başvurulmayan projelerin ’kredi garantileri’ ise tekrar Hazine’nin omuzuna yüklenmektedir. Hakikaten mevcut bilgiler çerçevesinde (2022 sonu itibariyle), Hazine’nin bu projeler nedeniyle ’borç üstlenim taahhüdü’ 14 milyar dolar civarındadır. Düşünün, yabancılar da bu soygunu biliyor, lakin kredilerin geri ödenmesinde soygunculara güvenmiyorlar. Yabancılara garantiyi de soyulan devletin hazinesi veriyor.
9. Daha acı olanı ise kıymetli fiyatlara ulaşan bu harcama kalemleri bütçenin ve münasebetiyle TBMM kontrolünün dışında tutulmuştur. Bugünkü Parlamentonun ne kadar işlevsizleştirildiğini anlatacak bundan daha hoş bir örnek bulamazsınız. Ak(!) Parti ve MHP Milletvekilleri gelecekte çocuklarının yüzüne nasıl bakacaklar? TBMM’ye bu yapılanları sanki nasıl açıklayacaklar?”
(ALINTI)